.jpg)
Hatay verimli toprakları, çalışkan insanlarıyla Türkiye ekonomisi içerisinde hatırı sayılır bir paya sahip. Hatay’a bağlı İskenderun 1970’li yıllarda Türkiye’nin üçüncü aynı zamanda en büyük Demir Çelik Fabrikasına kavuşuyor. Bu fabrika yan sanayilerin gelişimini de beraberinde getiriyor. Oldukça bereketli topraklara sahip olan Hatay’ın bu bereketi ekonomik faaliyetlerine de fazlasıyla yansıyor. Bölgede hakim sektörleri; ticaret, tarım, sanayi ve inşaat sanayi oluştururken bu hareketlilikten nakliye sektörü de fazlasıyla nasibini alıyor.
Dış ticarete açık bir il olması, ticaretin ve devamında nakliyeciliğin gelişmesine yol açıyor. Hatay’da ihracat ve ithalat kadar uluslararası taşımacılık da büyük önem taşıyor. Hatay’ın bereketli topraklarında yetişen bitkisel ürünler gurubu yaş meyve-sebze, kuru soğan, sarımsak, nohut, mercimek, kuru fasulye, irmik, buğday, çerezlik ürünler, zeytin, zeytin yağı, ayçiçek yağı, pirinç yağı başta olmak üzere; Suudi Arabistan, Romanya, Rusya, Ürdün, Lübnan, Almanya, Irak, Birleşik Arap Emirlikleri ve Kuveyt’e ihraç ediliyor.
Pamuk üretimindeki payı % 11
Zeytin üretimindeki payı % 8
Zeytinyağı üretimindeki payı % 2,5
Mandalin üretimindeki payı % 22
Sebze üretimindeki payı % 4
Hatay’da üretilen pamuk, zeytin, zeytinyağı, turunçgil, portakal, mandarin ve sebzenin Türkiye genelindeki üretim payları yaklaşık olarak;
Bu üretim nüfusun yüzde 61’ine de istihdam olanağı sağlıyor.
Çalışan Nüfusun İş Kollarına Göre Dağılımı
İhracat Hatay’ın en önemli iş kollarından birini oluşturuyor. 2006 yılı sonu itibariyle, Hatay’da 591 ihracatçı firma 947.869 bin $ tutarında ihracat gerçekleştirerek 10. sırada yer alıyor. Bölgede bulunan liman, ihracat ve ithalatta oldukça önemli bir yere sahip. Ortadoğu ülkelerinin yanında Güney ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerine de hizmet veren İskenderun Limanı, aktarma limanı olması dolayısıyla önemli bir role sahip.
Gayri Safi Yurtiçi Hasılası içerisinde en büyük katkıyı sağlayan 12’nci il olan Hatay,
yaş sebze-meyve ihracatında birinci sırada yer alıyor. Ayrıca bünyesinde bulunan 4 binden fazla tır (çekici) ile İstanbul’dan sonra en fazla filoya sahip ikinci il konumunda bulunuyor.
2006 yılı itibariyle Uluslararası TIR Sistemine kayıtlı 140 firma bulunan bölgede 6 bine yakın çekici yer alıyor. Hatay’da bulunan beş kooperatifin ise yaklaşık 500 üyesi bulunuyor. Sektör çalışanları, bölgede taşımacılığın türü ve taşınan maddenin niteliğiyle ilgili olarak Volvo ve Scania markalarının öncelikli olarak tercih edildiğini ifade ediyorlar.
Sınıra olan yakınlığı ve daha çok Ortadoğu’ya yapılan ihracat taşımaları dolayısıyla Hatay’da sınır kapılarında yaşanan problemler gündemden düşmüyor. Bu yıl içerisinde tamamlanması düşünülen Cilvegözü Sınır Kapısı’ndaki modernizasyon çalışmalarının ise taşımacılığı tam bir çile haline getirdiği ifade ediliyor, taşımacılar tarafından.
Sanayinin gelişmiş olması taşımacılık faaliyetlerine yansımış fakat bu durum daha çok büyük nakliye firmalarının işine yaramış. Bölgede daha çok uluslararası taşımacılık yapıldığı için problemler de bu yönde oluyor. Cilvegözü sınır kapısında bir süredir devam eden inşaat, sınır kapısında uzun kuyruklar oluştururken, zaman zaman hırsızlık olaylarının yaşanmasına da zemin hazırlıyor.
Hatay’da sözü önce T.Ş.O.F Yönetim Kurulu Üyesi, Esnaf ve Sanatkarları Odaları Birliği Başkanı, Antakya Şoförler ve Otomobilciler Odası Başkanı İzzetin Yılmaz’a veriyoruz.
Hatay’daki nakliye potansiyelini değerlendirir misiniz?
Hatay’daki nakliye potansiyeline baktığımızda Türkiye’de birinci aslında. İstanbul daha ileride; ama nüfusu ele aldığımızda Hatay birinci durumda. Şu anda yaklaşık 180’e yakın yetki belgesi olan firmamız var. Türkiye’nin yaş meyve, sebzeleri taşıma kapasitesinin yüzde 65-
Buradaki nakliyeciler hangi sorunlarla mücadele ediyor?
Burada nakliyedeki sorunları herkes biliyor. En büyük sorun nedir? Hakettiğini alamamak! Mesela bir yere gidiyor, parasını alıyor, ama hakettiği ücreti alamıyor. Haksız rekabet oluyor. Özellikle doğu firmaları petrolü yurt dışından getiriyor. Burada normal pompa fiyatından alırsan rekabet edemiyorsun, bu konuda da esnafımız çok mağdur. Ayrıca devletten beklediğimiz uçak ve gemi firmalarına verdiği ÖTV’siz yakıtın, nakliye sektörüne de kontrollü olarak verilmesi. Kantarın ucu kaçar diye düşünmesinler, kaçırmayız. Karşılığında fatura kesecek. Bu alındığı zaman karşılığında fatura ve irsaliye gösterme mecburiyeti olduğundan vergi kaçakçılığının da önüne geçilecektir. Cilvegözü Gümrük Kapısındaki restorasyon çalışmaları nedeniyle bazı problemler yaşanıyor. Suriye tarafında çok fazla beklemek zorunda kalıyorlar. İnşaattan dolayı sıkışma oluyor. Prosedürlerden dolayı şikayetler oluyor fakat ülkenin girişinde tabiİ® ki araçlar sıkı şekilde aranacak. Mesleği dışında çalışanları tasvip etmiyoruz.
Hataylı nakliyecileri gelecekte neler bekliyor?
“AB’ye giriş sürecine en uygun şekilde hizmet edeceğimizi düşünüyoruz.”
Beklentilerimiz herşeyin hep olumlu olması yönünde. Esnafımız günün şartlarına uygun araçlarla taşımasını yapıyor. Hataylı nakliyeciler olarak kendimize güveniyoruz. AB’ye giriş sürecine en uygun şekilde hizmet edeceğimizi düşünüyoruz.
Yapılan düzenlemeler hakkındaki düşüncelerinizi alabilir miyiz?
Her yeni yasada iyileştirme var. Sektöre henüz iyi olarak yansımadı. Çünkü bir kanun veya yönetmelik çıktığında esnaf buna riayet ediyor. Ama bundan sonra önemli olan uygulanıp uygulanmaması. Bazı firmalar yetki belgelerini aldılar. Sonuçta şu anda ciddi anlamda bedel ödenmesine rağmen henüz bir getirisi olmadı bu belgelerin. Sadece aldı, astı duvarına. Ama kanun çıktığında pek çok şey vaat edildi. Haksız rekabetin önüne geçilecekti … Ama şu ana kadar böyle bir şey olmadı. Haksız rekabet olanca hızıyla devam ediyor. Devletimizin çıkardıkları kanunların arkasında durması yeterli. Kamyoncu esnafına ÖTV’siz yakıt verilmesi konusunda da mutlaka bir şey yapılmalı. Durumu iyi olmayan esnafa da bir defaya mahsus ÖTV’siz araç verilebilir.
Roder Hatay Temsilcisi Malik Gümüş
Roder ne zamandır Hatay’da faaliyette?
Roder yaklasık 2000 yılında Hatay’da faaliyete girmiştir. 40 üye ile başladık, zamanla bu rakam artarak 120 tane üyeye ulaştı. Bunlar C-2 belgesine sahip olan firmalarımızdır. Uzakdoğu, Ortadoğu gibi ülkelere yaş sebze ve meyve, triko ve ayrıca tente taşımacılığı da yapmaktayız.
Buradaki nakliyeciler ne gibi problemler yaşıyor?
Nakliyecilerin en büyük sorunu uluslararası taşımacılık alanında gümrük kapılarında ki karşılaştıkları problemlerdir. Gümrük kapılarındaki geçiş belgeleri ve şube müdürlükleri konusunda sıkıntılar yaşıyoruz. Hatay’da Ulaştırma Şube Müdürlüğü bulunmaktaydı fakat, yaşanan bazı çekişmelerden dolayı şubeyi buradan alıp Mersin’e, oradan da Adana’ya taşıdılar. Bizler bu konudaki sıkıntılarımıza yetkililere bildirdik ve bir çözüm talep ettik. Bizler işlemlerimizi halletmek için Adana’ya gitmek zorunda kalıyoruz ve oradan gidip gelmemiz, nerden bakarsanız üç dört günümüzü alıyor; bu durumda nakliyecilerimiz mağdur oluyor. Bu konunun da mücadelesini verdik ancak sadece kiralık araçların ilave edilip veya çıkartılması konusunda, Ticaret Odası tarafından bir büro açıldı, fakat eski şubeyi buraya tekrar getirmeyi başaramadık.
Diğer taraftan Cilvegözü Kapısı sorunu var. Biliyorsunuz şu anda bir modernizasyon çalışmaları yapılıyor. Ve orada hiç kimsenin haberi olmadan, Bakanlık tarafından kapı kapatıldı. Bundan sonra giriş, çıkışların Öncüpınar’dan yapılacağı duyuruldu; ama herkesin tepkisini çekti. Bizlere sorulmadan; nakliyecinin, görüşü alınmadan, hazırlıksız bir şekilde uygulamalar getirtildi. Bizler tabi ki kapının modernizasyon çalışmalarına karşı olumlu düşüncelere sahibiz. Fakat bizlerin vurgulamak istediği şey; uygulamalar esnasında nakliyecilerin mağdur edilmemesi ve önlemlerin alınmasıdır. Bugün Cilvegözü Ortadoğunun en büyük kapılarından bir tanesidir. Kapı döviz açısından da çok büyük katkı sağlıyordu ama kapatılması herkesin dikkatini çekti. Böyle bir kapıyı sadece inşaat yapımı yüzünden kapatmak kabul edilemez bir durumdur.
“Dünyanın hiçbir ülkesinde sınır kapısı inşaat yüzünden kapatılmamıştır.”
Bizde modernize edilsin istiyoruz ama mağdur olmak istemiyoruz. Sivil toplum kuruluşlarıyla biraraya gelerek; Ticaret Odası, UND, Roder biraraya gelerek ortak görüşler tespit edildi ve bunların sonucunda Bakanlığa gidildi. İnşaat bir taraftan yapılırken öbür taraftan da geçişlerin sağlanması önerisini getirdik ve alt yapı olarak, üzerimize düşen görevi yerine getireceğimizi bir sivil toplum örgütü olarak ifade ettik. Kapının bir kısmının açılması bir kısmınında da inşaatın devam etmesi konusundaki fikirlerimizi sunduk. Sonuçta, kısıtlı olarak açıldı ama tam randıman sağlanamadı. Dünyanın hiçbir ülkesinde sınır kapısı inşaat yüzünden kapatılmamıştır. Habur kapısı en önemli örneklerden biridir. Habur Kapısı, inşaat nedeniyle iki aşamalı yapıldı. Biri tamamlandığında, diğeri kapatılıp öteki kapıya geçiş verildi. Sonuç olarak sıkıntılarımızın bir kısmı giderildi ve geçişler verilmeye başlandı. Bu durum bir müddet iyi gitti; fakat hala sıkıntılarımız devam ediyor ve keyfi uygulamalar nedeniyle sıkıntılar çekiyoruz. Transit gelen araçların girişlerine öncelik verildiğini duyuyoruz. Halbuki, bugün yaş sebze, meyve yüklü araçların öncelikli olması gerekiyor. Bu, bütün dünyada böyledir. On, onbeş güne kadar altı- yedi km kuyruklar uzamaktadır. Cilvegözü tarihinde böyle birşey olmamıştır.
Ne zamandan beri kapalı Cilvegözü?
Yaklaşık altı ay oldu, bakalım inşaat sarkar mı sarkmaz mı, bu arada oda belli değil. Bunun yanında yetkililer Öncüpınar tarafına yönlendiriyorlar; nakliyecilerimiz açısından bir maliyet ortaya çıkıyor. Zaten bugün iş yokluğu nedeniyle maliyetlerin çok düşük olduğu bir dönemde, o tarafa yönlendirilmek nakliyeciyi mali açıdan mağdur ediyor. Bizim önerimiz ise, girişler bu taraftan, dönüşler ise Öncüpınar’dan olsun. Keyfi uygulamalar yapıyorlar. Cilvegözü bu ülkenin sınır kapısıda, Öncüpınar bu ülkenin sınır kapısı değil mi? Hatay sürücüleri Türk vatandaşı değil midir?
Keyfi uygulamalar dediniz; bu bahsettiğinizin dışında başka sorun teşkil eden uygulamalar da var mı gümrüklerde?
Şimdi Cilvegözü’nde sollama olaylarında var. Biz buradan sürekli müdahale edebiliyoruz. Ticaret Odası’yla bir araya geliyoruz, konuşuyoruz. Sıkıntılar olduğu zaman bunları giderebiliyoruz. Biz istiyoruz ki; bu baskı olmasın normal şekilde geçişler sağlansın. Onlar bizi, biz de onları sıkıntıya sokmayalım istiyoruz. Ama maalesef, böyle olaylar yaşayabiliyoruz. Diyorlar ki; çok modern bir sınır kapısı olacak. Biz de bundan yanayız. Ancak bunu yaparken insanları mağdur etmemek lazım, onların da geçişleri sağlanması gerekiyor.
Hatay’da kooperatiflerin durumu oldukça kötü. Gittiğimiz kooperatiflerin bir tanesini yerinde bulamadık, kapanmış. Bir diğeri ise kapanmak üzere… Başkanı gururuna yediremediğinden kapatamadığını söylüyor.
Osman Koşay- Kırıkhan Motorlu Taşıyıcılar Kooperatifi
“Biz hayırlı evladız; hayırsız baba istemiyoruz!”
Kooperatifinizden bahseder misiniz?
1972 yılında kuruldu. 213 üyemiz var. Bunlardan 100 civarı 10 teker kamyon, 100 civarı kırk ayak dediğimiz kamyon, yirmi tane de çekici tırımız var. Türkiye’nin her bölgesine hububat, pamuk, çiftçi mamulü gönderiyoruz.
Hatay’da nakliyeciler ne gibi problemlerle karşılaşıyorlar, sorunları nedir?
Ulaştırma Bakanlığı’nın çıkardığı yasa ile bizleri bir sınıflandırmaya getirdiler, herkes bu işi yapıyor. Çoban bile düşük faizli kredi ile kamyon aldı; herkes kamyonculuğa saldırdı. Çözüm önerisi olarak şunu sunabilirim: Herkesi sınırlaması, lazım ticari taksilerde, otobüs, dolmuşlarda sınırlama var; ama kamyonlarda sınırlama yok. Önüne gelen alıyor…
Ne gibi problemlerle karşılaşıyorsunuz? Sınıra yakın olmanın ne gibi avantajları ve dezavantajları var?
Sınıra yakın olmamızın bir avantajı mazotu ucuz almamızdı. 600 lt mazot çıkartıyordu, 200 lt sini yakıyor geri kalanı ile de yurt içinde gidip geliyordu. Devlet şimdi buna yasak olarak getirdi, bu bizim avantajımızdı ama şimdi bu avantaj da kalmadı.
Dezavantajları ise şöyle; mesela ben R-1 taşıma belgesi aldım. Ulaştırma Bakanlığı’ndan. İndirimli fiyattan aldık, toplam 65 milyara. Şimdi bu belge 200 milyar ben bu belgeyi aldım; taşıma organizatörlüğü yapacağım, hiç belgesi olmayan insan da taşımacılık yapıyor. Aslında burada nakliye firması da yok. Tek kooperatif biziz. Bir firma vardı, arkadaşı ikna ettik. Başkanlık seçimi yüzünden küsmüştü, yeniden başkan yaptık, anlaştık yani.
Eklemek istediğiniz bir şey var mı?
“…hani bana teşvik!”
Biz devletten çok fazla bir şeyler beklemiyoruz. Esnafın yapabileceği nakliyeciliği yaptırsın, başka bir şey istemiyoruz. Her kamyoncu işe çıkmadan önce vergisini peşin ödüyor öte taraftan bir fabrikatör bir kuruş vergi vermeden yılsonunda da teşvikini alıyor, hani bana teşvik! Diyor ki kredi faizleri düşük. Diğer taraftan yurtdışına ihracat yapıyorum diyen bir şirket yüzde 25 teşvikini alıyor bize bir şey yok. Şirket mi kurmamız gerekiyor, bizim de mi çalmamız gerekiyor. Biz hayırlı evladız hayırsız baba istemiyoruz.
Niyazi Kızıldağ- Antakya Damperli Taşıyıcılar Kooperatif Başkanı, Celal Özel Başkan Yardımcısı
Kooperatifinizden bahseder misiniz?
Genelde il sınırları içerisinde çalışıyoruz. İnşaat malzemesi taşıyoruz. 1994 yılında kuruldu. Şu an için aktif 35 civarında aktif üyemiz var. Daha fazlaydı fakat aidatını ödeyemeyenler, arabası bağlananlar oldu.
Antakya nakliyecisi hangi sorunlarla karşı karşıya?
Bizde bir çevre yolu sıkıntısı var. İster istemez şehir içerisinde beklemek zorundayız birkaç ay. Çünkü yollar açılmadı. Şehir dışına bizi çıkarmaları için önce çevre yollarını açmalılar. Şehir merkezine ağır tonajlı araçların girmeleri yasak. Biz imkansızlıktan buradayız. Başbakan memlekette güllük gülistanlık bir görüntü varmış gibi davranıyor… Belediye başkanımız da aynı şekilde. Çevre yollarının açılmaması nedeniyle şehre girişlerimizin yasaklanması bizim için bir sorun. Önce yolu aç daha sonra şehre girişi engelle. Şehir dışına gidelim ama vatandaşın işini nasıl göreceğiz o zaman. Belediye Başkanımız bizi şehre sokmuyor ama gerekli düzenlemeleri de yapmıyor. Tabiİ® ki memurlar da talimat gereğini yapıyorlar. Benden tüm vergileri alacaksın; emlak vergisini, su parasını, telefon parasını alacaksın. Düzenli oy hakkını sağlattıracaksın ama sonuçta bize söylediği; ‘sen öbür tarafta kal.’ Bunun söylenmemesi lazım.
Şu an kamyonculuğun bir getirisi yok. Cumhuriyet kuruldu kurulalı böyle sıkıntı yaşanmadı. Vergi bir taraftan, Bağkur diğer taraftan. Vergi türlerini de bir kalem altında toplamıyorlar. On kalem altında vergi var. Aklına gelmedik vergi türleri. Sen vergini vereceksin ama kaynak zayıf. Mazot pahalı en önemlisi.
Alternatif yakıt kullanıyor musunuz ya da kullanmak zorunda kalıyor musunuz?
Onu da kullanmazsak aç kalırız açık açık söyleyeyim. Kullanıyoruz ama araçlarımıza zarar veriyor. Mecburuz kullanmaya! kullanmamak için elimizden geleni yapıyoruz; ama çare yok işte. Arkadaşımızın biri kullanmış. Arabası arızalı ne yapalım biz! Araçlarımız arızalanıyor tabiİ®; sırf bu yüzden, kaçak mazot ham petrol kullanıldı. Ama bu çarkı döndürmek için, evimize ekmek götürebilmek için bu gibi şeylere yöneliyoruz ister istemez. Bir haftadır araçlarımızdan biri arızalı.
Yapılan düzenlemeler iyileştirme sağlamadı mı?
“… düpedüz kamyoncuya bir oyun.”
K1 belgesi aldık. Mesleği olmayan kamyon alamasın diye. Trafiğe kayıt yapılmayacak dediler. Bizden ne kadar para istendiyse verdik, işlemlerimizi yaptırdık. Ondan sonra kimse belge sormadı bize. Sonra iki araba aldım, kayıt yaptırmaya gittim, kimse belge sormadı. Bu düpedüz kamyoncuya bir oyun.
Bu yetki sizin elinizde olsaydı neler yapardınız?
“Hergün akla gelmedik vergi türü çıkıyor.”
İlk önce mazotun asgariye çekilmesi lazım. Burada bir dönem 60 araç vardı ama eriyerek kaybettik araçları. Sermaye sadece demirbaşı tutabildi. Bu vaziyette hayatta kalmak mucize. Her sene birkaç kişi meslekten vazgeçiyor. Üyelerimizin bir kısmı Bağkurunu yatıramıyor. Yarısından fazlası bitme durumunda. Mazotun üzerindeki vergi çok fazla. Enflasyona göre vergiyi ayarlasınlar. Hergün akla gelmedik vergi türü çıkıyor. Vergiler giderek artıyor. Benden vergi alsın ama kazandırsın da. On milyar vergi alsın, ben veriyim, zaten o bana geri gelecek, ama ben kazanamıyorum. Sigortamı yatıramıyorum, bandrolümü yatıramıyorum; ama vergimi veriyorum. Muhasebeci diyor ki; kazan ya da kazanma, matrahlarınızı altı milyarın altına düşürmeyeceksiniz. Kazanmadan sürekli vergi ödüyoruz. Arabanın bedeli on milyar ama satsan o kadar para etmez.
Eklemek istediğiniz bir şey var mı?
Bir sene önce 15 tonla çalışıyorduk. Geçen sene ödeme bitti, ihale kapandı. Bu yıl ihalesi oldu bir özel firma ihaleyi aldı. Biz en fazla 16 -17 tonla çalışarak para kazanıyor, mazot parasını zor çıkarıyorduk. Fakat ihaleyi alan firma 35-40 tonla çalışıyorlar. Ne trafik, ne emniyet müdürü ne jandarma seslenmiyor. İzin alınmış, yani yasalar sermaye sahiplerine çalışıyor. Dün bir jandarmaya şunu sordum: ‘arabanın evraklarını getir’ dedi. Çok az bir tonaj var 18 ton gibi bir şey. Dedim ki eğer sen tonaj alıyorsan geçen arabaları durdur 40-50 tonluk araç geçiyor. Dedi ki ‘ O bizi bağlamaz Valinin talimatıyla çalışıyorlar’. Jandarma bunu söyledi. Biri bir bölgenin ihalesini aldığında o bölge artık yasaklardan tamamen arınıyor.
Mehmet Kurt- Iveco Isuzu Taşıyıcılar Kooperatifi
Kooperatifinizden bahseder misiniz?
2000 yılında kuruldu. 37 üyemiz var şehiriçi ve şehir dışı taşımacılık yapıyoruz. Sebze ve ev eşyası taşıyoruz.
Yapılan düzenlemeler hakkında ne düşünüyorsunuz?
Bizim su anda ki arabalarımız Isuzu, Iveco ama büyük arabalar kadar vergi ödüyoruz. Adaletli vergi yok; Bağkuru yatırmak için arabasını satıyor kamyoncular. Ben şu anda arabayı satmak zorunda kaldım Bağkurumu yatıramadım. Bu K-1 belgesinden sonra 3,5 -7 tondan fazla yükleyemiyoruz.
Şikayetçi olduğunuz bu düzen için nasıl bir çözüm önerisi sunuyorsunuz?
“ 3,5 tonluk araba ile 40 tonluk aracı bir tutulmaz”
İlk olarak adaletli bir vergi koyardım. Arabalarımız ruhsatta büyük araç olarak geçiyor; aynı vergiyi ödüyoruz. Yani 3,5 tonluk araba ile 40 tonluk aracı bir tutmazdım. Benim arabamı satsam, vergiyi karşılamaz.
Vural Köseoğlu- Köseoğlu Uluslararası Nakliyat
Biraz şirketinizden bahseder misiniz?
1994 yılından beri Köseoğlu firması olarak faaliyet göstermekteyiz. Dört şirket ortağına sahibiz ve onbeş araçlık bir kapasitemiz var. Orta Asya’ya taşımacılık yapıyoruz. Yaş sebze ve meyve taşımacılığı yapıyoruz. Rusya tarafından buraya gelen araçlarda elyaf ve kİ¢ğıt taşıyoruz. 1997’den itibaren C2 belgesine sahibiz.
Ne gibi problemlerle karşılaşıyorsunuz?
Şu anda Rusya’yla çalıştığımız için; araçlar ağırlık, tonaj konusunda standartları geçtiği zaman sorunlar yaşıyoruz. Rusya’ya genelde taşımacılık yaptığımız için, geçiş belgelerinde sorunlar yaşıyoruz. Giriş çıkışlarda, sıralarda bekleme olayı bizleri rahatsız ediyor. Memurların kısıtlı sürelerde çalışması bizleri zor duruma sokuyor. Şoför arkadaşlardan, duyduğumuz kadarıyla gümrüklerde erken saatlerde sistemlerde hata oldu gerekçesiyle, geçişlerin durdurulduğunu duyduk. Tüm bunlardan dolayı araçlar ertesi güne sarkmak zorunda kalıyor ve kuyruklar uzuyor. Bazı araçlar kirada gidiyor ve belli bir mazot miktarı yakıyor bu da kiranın belli bir kısmını siliyor; haliyle araç mazot harcıyor o beklemelerde.
Nasıl bir düzenlemeye ihtiyacı var sektörün?
İlk önce motorin sorunun çözülmesi gerekiyor. Bizleri ciddi anlamda mağdur ediyor bu konu. Buradan Ankara’ya, Ankara’dan Antalya’ya, oradan Samsun’a gidildiği için çok yüksek miktarlarda yakıt yakıyoruz. Sonuç olarak, bizler de harcadığımız yakıt miktarından dolayı kiralarda büyük sorunlar yaşıyoruz.
Mustafa Yılmaz- CEM-AY Uluslararası Nakliyat Tic. Ltd. Şti. Sahibi
Nakliyecilik sektörüne nasıl girdiniz?
Emekli öğretmenim. 1994 yılında C2 belgesi alarak nakliyecilik sektörüne giriş yaptım. Genelde Suriye, Ürdün, Dubai, Suudi Arabistan ve Birleşik Arap emirlikleri hattında taşımacılık yapıyorum. Sektör içerisinde sanayi mamulü taşımacılığı yapıyoruz. Sektöre elimizden geldiğince hizmet ediyoruz.
Hatay’dan daha çok hangi ülkelere ve ne taşımacılığı yapılıyor?
 |
 |
 |
 |
|||||
|
|
|||||||
 Küfür, hakaret içeren; dil, din, ırk ayrımı yapan; yasalara aykırı ifade ve beyanda bulunan ve tamamı büyük harflerle yazılan yorumlar yayınlanmayacaktır. Neleri kabul ediyorum: IP adresimin kaydedileceğini, adli makamlarca istenmesi durumunda ip adresimin yetkililerle paylaşılacağını, yazılan yorumların sorumluluğunun tarafıma ait olduğunu, yazımın, yetkililerce, fikrim sorulmaksızın yayından kaldırılabileceğini bu siteye girdiğim andan itibaren kabul etmiş sayılırım. |
