 (1).jpg)
Fotograf Albümünü Görmek İçin Tıklayın
1 milyon 600 binin üzerindeki nüfusuyla Türkiye’nin yedinci büyük ili Adana. Çukurova’nın hem ekonomik hem de kentsel merkezi konumunda bulunan şehirde şu anda ilk sıralarda yer alan pamuk üretimi 19. yüzyılın ikinci yarısından sonra İngilizlerin girişimiyle hız kazandı. Daha sonra Fransız ve Almanların bu bölgeye gösterdiği ilgi tarımın makineleşmesine ve sanayileşmeye doğru gelişim gösterdi. Adana şu anda tarıma dayalı olan sanayi kollarında Marmara’dan sonra ikinci sırada yer alıyor. Adana’da son yıllarda turunçgiller üretimi ve seracılık da kentin ekonomik faaliyetleri içerisinde önemini koruyor. 2005 yılı ilk üç aylık verilere baktığımızda 351,532,345’lık ihracatın 118.027.662’lık kısmını dokumaya elverişli maddeler oluşturuyor. Makineler ve mekanik cihazlar; elektrik malzemeleri; bunların aksam ve parçaları kategorisinde yer alan maddeler ise 80,791,061 ile ikinci sırada.
İhracatta sürekli büyüme eğilimi gösteren Adana’da 2005 yılında ihracat yüzde 20 artış göstererek 1.412.565.751 ABD Doları’na ulaştı.
Adana İlinin Mart Ayı Sonu İtibariyle Yıllık İhracatı Verileri İçin Tıklayın
Akdeniz Bölgesi’nde ziyaret ettiğimiz diğer illerden farklı olarak Adana’ dan daha çok Avrupa ülkelerine ihracat yapılıyor. Bu anlamda ilk sırada Almanya ve İtalya yer alıyor. Yeniden yapılanma sürecine giren Irak’a taşımacılık üçüncü sırada yer alırken Ortadoğu ülkeleri de liste içerisinde daha aşağılarda yer alıyor. Bu durumu ihracat kalemlerine bakarak Adana’da daha çok hammadde üretiminin gerçekleşmesiyle açıklayabiliriz.
Adana İli İlk Üç Aylık Dönemlerinde Ülke Bazında İhracat Sıralaması Verileri
Çok fazla nakliye firması bulunmayan Adana’da mevcut dört kooperatifin 900 üyesi taşımacılığın yükünü sırtlamış durumda. Burada az sayıda büyük nakliye firması bulunuyor. Özellikle sanayi ürünleri taşımacılığında diğer şehirlerde bulunan büyük nakliye firmaları da tercih ediliyor. Kooperatifler ise genelde iplik ya da mevsime göre meyve ve sebze taşıyorlar. Türkiye genelinde kooperatiflerin yaşadığı sıkıntı burada da oldukça vahim boyutlara ulaşmış; söylenenler hep aynı aslında. Şimdi söz Adanalı Kooperatiflerde…
Mustafa Gök- Yüreğir Tır ve Kamyon Motorlu Taşıyıcılar Kooperatifi
Kooperatifinizden bahseder misiniz?
2001 yılında kuruldu. Aşağı yukarı 300 arabamız var ve ağırlıkta tır. Kamyon yok denecek kadar az. Çünkü şartlar ağırlaştığı ve fiyat olarak kurtarmadığı için insanlar tıra yöneldi. Mersin, İskenderun, Adana limanını kullanıyoruz. Buraya gelen malları taşıyoruz. Genelde kömür, mısır, hububat, çimento taşıyoruz. Tenteli tırlarımızla da nişasta çekiyoruz.
“Kooperatifleri kabullenmek istemiyor insanlar.”
Adana’da ne gibi sıkıntılar yaşanıyor?
Kooperatifleri kabullenmek istemiyor insanlar. Her yerde olduğu gibi aslında problemler aynı Adana küçük bir yer olmadığı için böyle sıkıntılar oluyor, bu her yerde oluyor. Akaryakıt kaçakçılığı ile ilgili ya da alternatif yakıt tüketmeyle ilgili olarak şikayetlerimiz var. Suriye’den, Irak’tan, Kıbrıs’tan gelen araçlar mazotla geliyorlar. Gelen mazotla geliyor; dolayısıyla da buradaki işlerimizi sekteye uğratıyorlar. Bu durum haksız rekabet ortamı yaratıyor. Bizi kurtarmıyor verilen fiyat; ama diğerleri daha ucuza götürdüğü için işi alıyor. Çünkü onun aldığı mazot fiyatıyla benimki aynı değil, arada iki kat fiyat farkı var.
Sektöre kazandırılan yeni düzenlemeler hakkında ne düşünüyorsunuz?
“… insanlardan para toplayıp da uygulamamak devlete yakışmıyor.”
Aslında o konuyu hiç açmasak iyi olur. Zaten durumu iyi olmayan insanlardan para toplayıp da uygulamamak devlete, hükümete yakışmıyor. Uygulama yok. Kanunda bir problem yok. Fakat kanunu çıkarıyorlar ama uygulamıyorlar.
Önerileriniz nelerdir? Ne yapılması gerekiyor?
“Uygulamalar hep zenginlerin işine yarıyor.”
Devlet büyüklerimize saygı duyuyoruz ama ne yapacaksa yapsın devlet. Denetimi arttırsın. Yani bu işi yapacaksanız yapın, yapmayacaksınız yapmayın. Biz konuşuyoruz ama boş konuşuyoruz. Bir çözüm bulunmalı ben verdiğim paranın karşılığını istiyorum. 60 milyar para verdim arkamda duran belgeye ama hiç gerek yokmuş, uygulamıyorlarsa paramı geri versinler. R1 belgesini veriyor ama piyasadaki parayı çekmek için yapıyor. Bir başkan olarak güvenemeyeceksem devletime hiç boşuna konuşmayalım. Bu vatanı benden fazla seven yoktur. Uygulamalar hep zenginlerin işine yarıyor.
Yabancı sermayeye kucak açıyoruz. Ton km uygulandığında nakliye ücretlerine zam gelecek. Bu da yabancı firmaları rahatsız edecek. Bu da hükümeti bağlıyor. Bu nedenle ton km çıkarmazlar. Biz burada kurulan fabrikaların nakliyesini yapıyoruz. Fabrika sahipleri bunlardan rahatsız olacaklar. Yabancı firmaları gocundurmak istemiyorlar.
Cemal Arslan- Ceyhan Yeni Kamyoncular Kooperatifi Başkanı
Kooperatifinizden bahseder misiniz?
1987 yılında kuruldu kooperatifimiz. Şu anda 112 üyemiz var; fakat 70-80 faal aracımız var. Araçlarımızın yaklaşık kırk tanesi borçlarından dolayı bağlandı. Daha çok İstanbul’a iplik taşıyoruz.
Adana’da daha çok ne gibi problemler yaşıyorsunuz?
Nakliyeciler fiyatı kırıyor onlar daha ucuza gidiyor. Dışarıdan gelen araçlar verdiğimiz fiyatın altında fiyat veriyorlar. Fiyatı kıran nakliyeciler. İşveren neresi ucuz olursa oraya veriyor. Hırsızlık olayları çok oluyor. Sorunlarımız çok büyük kimse el atmıyor. Ben Şoförler Odası’nda yönetimdeyim. Geçen yıl başkanımızı seçmeye gittik. Derviş Günday ‘en önde bayrağı ben çekeceğim’ dedi ama hiçbirşey görmedik. Kamyoncu esnafına kimse bir şey yapmıyor. Kanunlar çıkmış ama uygulama yok. Biz belgeleri niye aldık ki, iş yapamayacaksak ne işe yarar. Şu an uygulama yok; herkes her türlü çalışıyor. Ben bu belgeyi niye aldım ki. Benim kooperatifliğim nerede kaldı iş yapamayacaksam?
Sektörün nasıl bir düzenlemeye ihtiyacı var?
“Devlet bir lirasından vazgeçmiyor.”
Düzenleme yapılacak çok şey var. Gemicilere ve çiftçiye ucuz mazot veriliyor bize neden verilmiyor. Benim kamyonum kaça gidiyor, ne kadar mazot yakıyor, ne kadar harcıyor? Bu kamyoncu vergisini mi ödesin, kendini mi geçindirsin? Bunu düşünen yok. Bize SRC belgesi çıkartıyor. Belgelerle sürekli para alıyorlar. Sen benim çoluğumun çocuğumun karnını doyuracak bir şeyler yap. Cebimizden para çıkıyor. Kamyoncuların parası yoktu gittik bankadan para çekip aldık. Devlet bir lirasından vazgeçmiyor. Sen benden tüm vergileri istiyorsun ama bu adam ne yapıyor hiç düşünmüyorsun. 93 model araca 1400 milyar plakaya vergi veriyoruz.
“Büyük lojistiklere peşkeş çekiliyoruz.”
Bir de takograf çıkartmışlar. Niye çıkarttılar bunu, para kazanamıyoruz ki! 300-350 milyon bir de ona para ver. Devamlı karşımıza engel çıkıyor. Bu hükümetin politikası mıdır, anlamadık. Büyük lojistiklere peşkeş çekiliyoruz. Bitmişiz artık, çok büyük bir düzensizlik var. Ben burada başkanlık yapıyorum her ay iki milyar içeri giriyorum. Kamyonum evimin önünde bekliyor, çalıştıramıyorum. Kamyoncuya mı veriyim, kime ne kadar veriyim hesaplıyorum bulamıyorum. Ceyhan esnafı olarak çökmüş durumdayız. Lojistikler devletten destek alıyor kamyoncular için yapılan hiçbirşey yok. Bağkuru bile yok insanların. Kapatacağız kapatamıyoruz da bir sürü borcumuz var. En eski arabalar burada. Sadece karpuz sezonunda iş oluyor. O sırada gelen işi de yapamıyoruz zaten. ‘Sınırlı Sorumlu’ nedir, ben onu anlamadım. Ben kendi kamyoncuma iş bulamıyorum ki. Ceyhan’da her taraf fabrika ama bize iş veren yok. Herkes nakliye firmalarına iş veriyor. Kim aşağı fiyat veriyorsa onla çalışıyorlar, ama şartlarımız eşit değil ki.
 |
 |
 |
 |
|||||
|
|
|||||||
 Küfür, hakaret içeren; dil, din, ırk ayrımı yapan; yasalara aykırı ifade ve beyanda bulunan ve tamamı büyük harflerle yazılan yorumlar yayınlanmayacaktır. Neleri kabul ediyorum: IP adresimin kaydedileceğini, adli makamlarca istenmesi durumunda ip adresimin yetkililerle paylaşılacağını, yazılan yorumların sorumluluğunun tarafıma ait olduğunu, yazımın, yetkililerce, fikrim sorulmaksızın yayından kaldırılabileceğini bu siteye girdiğim andan itibaren kabul etmiş sayılırım. |
